Od dzisiaj rozpoczynamy działania innowacyjne skierowane do uczniów zespołu edukacyjno-terapeutycznego gimnazjum i ich rodziców. Dopuszczamy, oczywiście, możliwość włączenia uczniów z pozostałych klas gimnazjum, z SPdP wraz z rodzicami.
Celem naszej innowacji jest przybliżenie postaci J. Korczaka jako prekursora walki o prawa dzieka, uświadomienie uczniom i ich rodzicom praw dziecka - podkreślenie, iż prawa kończą się tam, gdzie zaczynają się prawa innych, jak również zapoznanie z możliwościami postępowania w przypadkach, gdy prawa te zastają naruszone.
Istota praw dziecka
Prawa dziecka wynikają z godności i niepowtarzalności
dziecka jako jednostki ludzkiej i przysługują każdemu dziecku. Praw nie można
dziecko pozbawić.
Prawa dziecka dotyczą relacji władza -
jednostka, w związku z tym Państwo musi zapewnić dziecku możliwość
korzystania z przysługujących mu praw.
Najważniejszym dokumentem określającym prawa dziecka jest Konwencja o Prawach Dziecka, nazywana światową konstytucją praw dziecka.
Konwencja została uchwalona 20 listopada 1989 r przez zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Polska ratyfikując Konwencję o Prawach Dziecka w 1991 roku zobowiązała do realizacji postanowień i respektowania praw dziecka w niej zawartych.
Janusz Korczak, ceniony na całym świecie prekursor walki o prawa najmłodszych, powiedział "dziecko nie jest przyszłym człowiekiem tylko człowiekiem", w związku z tym tak samo jak dorosłym dzieciom również przysługują prawa.
Natomiast Jan Jakub Rousseau powiedział coś, co do dzisiaj nie straciło na aktualności "Mniej mówmy o obowiązkach dzieci, a więcej o ich prawach". Także współcześnie można spotkać się z opiniami, że przyznanie dzieciom praw musi prowadzić do utraty autorytetu przez rodziców i wychowawców. Należy jednak pamiętać, że prawa dziecka wywodzą się z praw człowieka, których zasadności nikt nie kwestionuje. Dzieci nie są dojrzałe i nie są w stanie same w pełni o siebie zadbać, dlatego należy im się szczególna opieka i ochrona - także prawna. Wraz z urodzeniem każdy człowiek zyskuje swoje prawa, nie trzeba na nie zasłużyć poprzez spełnianie jakichś wymagań czy wykonywanie obowiązków. Prawa i obowiązki to dwie całkowicie niezależne od siebie rzeczy.
Najważniejszym dokumentem określającym prawa dziecka jest Konwencja o Prawach Dziecka, nazywana światową konstytucją praw dziecka.
Konwencja została uchwalona 20 listopada 1989 r przez zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych. Polska ratyfikując Konwencję o Prawach Dziecka w 1991 roku zobowiązała do realizacji postanowień i respektowania praw dziecka w niej zawartych.
Janusz Korczak, ceniony na całym świecie prekursor walki o prawa najmłodszych, powiedział "dziecko nie jest przyszłym człowiekiem tylko człowiekiem", w związku z tym tak samo jak dorosłym dzieciom również przysługują prawa.
Natomiast Jan Jakub Rousseau powiedział coś, co do dzisiaj nie straciło na aktualności "Mniej mówmy o obowiązkach dzieci, a więcej o ich prawach". Także współcześnie można spotkać się z opiniami, że przyznanie dzieciom praw musi prowadzić do utraty autorytetu przez rodziców i wychowawców. Należy jednak pamiętać, że prawa dziecka wywodzą się z praw człowieka, których zasadności nikt nie kwestionuje. Dzieci nie są dojrzałe i nie są w stanie same w pełni o siebie zadbać, dlatego należy im się szczególna opieka i ochrona - także prawna. Wraz z urodzeniem każdy człowiek zyskuje swoje prawa, nie trzeba na nie zasłużyć poprzez spełnianie jakichś wymagań czy wykonywanie obowiązków. Prawa i obowiązki to dwie całkowicie niezależne od siebie rzeczy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz