Zapowiedź relacji z warsztatów przedświątecznych

Wielkanocne cudeńka

Prace świeżutkie, wykonane dzisiaj pod kierunkiem naszych pomysłowych, pracowitych i bardzo cierpliwych gości i mam ;-). Dziękujemy szczególnie serdecznie Pani Uli i Pani Marzence, które są z nami od początku działalności innowacyjnej; szerokie uśmiechy w kierunku "złotej rączki"- Pani Iwonki ;-) Dziękujemy również wszystkim uczestnikom warsztatów, bez których innowacja nie miała by sensu :-).

 Tylko popatrzcie, jakie to śliczne!

Orzecznictwo

SYSTEMY ORZECZNICTWA

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS)

Powiatowe Zespoły Orzekające o Niepełnosprawności (PZO)

Do 1997 r. równoważne orzeczenia wydawane były również przez:

–        Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

–        MSWiA

Od 1997 r. w zakresie zatrudnienia tylko ZUS i PZO są instytucjami, które określają możliwość zatrudnienia osoby niepełnosprawnej

OSOBA NIEPEŁNOSPRAWNA

Osobą niepełnosprawną w Polsce jest osoba, która uzyskała odpowiednie orzeczenie, lub osoba, która we własnym przekonaniu nie jest sprawna (takie wyróżnienie stosuje się w spisie powszechnym).

Jednak wszelkie ulgi, pomoc oraz świadczenia zapisane w ustawach i innych aktach prawnych, które mają wspomóc osoby niepełnosprawne, odwołują się do niepełnosprawności potwierdzonej orzeczeniem wydanym przez właściwy organ.

Osoba niepełnosprawna mająca prawne potwierdzenie swojej niepełnosprawności to osoba posiadająca orzeczenie/-a o:
- stopniu niepełnosprawności,
- niezdolności do pracy/ grupie inwalidzkiej.

CELE ORZEKANIA O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

Niepełnosprawność orzeka się w celu:

–        odpowiedniego zatrudnienia

–        przyznania ulg i uprawnień

ORZECZNICTWO POZARENTOWE  –  W ZESPOŁACH DS. ORZEKANIA O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

PROCEDURA  UZYSKANIA ORZECZENIA

Wymagane dokumenty:

•          wniosek o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności podpisany przez

–        osobę pełnoletniego wnioskodawcy,

–        opiekuna prawnego w przypadku osoby w wieku 16-18 lat lub osoby ubezwłasnowolnionej sądownie,

–        kierownika ośrodka pomocy społecznej w przypadku osób niezdolnych do samodzielnego decydowania o sobie,

•          Zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się wnioskodawca

•          Inne dokumenty, w tym medyczne, umożliwiające ocenę stopnia niepełnosprawności.

•          Opłata: bezpłatnie

•          Termin załatwienia sprawy: nie później niż w terminie 1 m-ca od dnia złożenia wniosku, a w przypadku spraw szczególnie skomplikowanych - nie później niż w terminie 2 m-cy od dnia złożenia wniosku.

•          Sposób załatwienia sprawy:
Decyzja administracyjna – orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności

                Tryb odwoławczy:

1. Wniosek o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu o niepełnosprawności.
2. Badanie i decyzja PZO (miejskie lub powiatowe zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności)
   ewentualnie:

3. Odwołanie od decyzji do Wojewódzkiego Zespołu  ds. Orzekania o Niepełnosprawności za pośrednictwem PZO.
4. Badanie przez Komisję Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności i wydanie orzeczenia.
   ewentualnie:

5. Pozew do sądu

•          Po uprawomocnieniu się orzeczenia osoba zainteresowana lub opiekun dziecka może ubiegać się o wydanie legitymacji osoby niepełnosprawnej.
W tym celu należy załączyć:

•          1 aktualną fotografię 35 x 45 mm podpisaną na odwrocie;

•          1 kserokopię orzeczenia o zaliczeniu do określonej grupy inwalidzkiej (oryginał do wglądu);

•          okazać dowód osobisty

•          Do czego służy orzeczenie

Ustawa o rehabilitacji  z 1997r. dotyczy osób niepełnosprawnych zaliczonych do jednego ze stopni niepełnosprawności, posiadających odpowiednie orzeczenie.

Orzeczenie takie jest niezbędne, aby móc korzystać z różnych ulg i uprawnień, np. ze skróconego czasu pracy, dodatkowego urlopu, programów PFRON, odliczeń rehabilitacyjnych, pomocy społecznej, czy z bezpłatnych przejazdów środkami transportu publicznego.

 Wyróżnia się trzy stopnie niepełnosprawności

STOPNIE NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

ZNACZNY

Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Długotrwała opieka i pomoc to konieczność ich sprawowania przez okres przekraczający 12 miesięcy.

UMIARKOWANY

Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

LEKKI

Do lekkiego stopnia niepełnosprawności

zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną,

mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Stopień niepełnosprawności orzeka się:
na czas określony - jeżeli według wiedzy medycznej może nastąpić poprawa stanu zdrowia lub          na stałe - jeśli według wiedzy medycznej stan zdrowia nie rokuje poprawy.

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ DZIECI

Osoby, które nie ukończyły 16 r. ż. zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną  o przewidywanym okresie trwania pow. 12 mies., z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku. 

U dzieci nie orzekamy stopnia niepełnosprawności.

ORZECZENIA PZO

Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności wydają orzeczenia o:

- niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16 r. ż.

- stopniu niepełnosprawności  osób powyżej 16 r. ż

- wskazania do ulg i uprawnień osób posiadających orzeczenie

SKŁAD ZESPOŁÓW ORZEKAJĄCYCH

Członkami zespołów orzekających są:

–        lekarze,

–        psycholodzy,

–        pedagodzy,

–        doradcy zawodowi,

–        pracownicy socjalni.

SYMBOLE PRZYCZYNY NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI WYSTĘPUJĄCE W ORZECZENIACH
- 01-U -upośledzenie umysłowe;
- 02-P - choroby psychiczne;
- 03-L - zaburzenia głosu, mowy i choroby słuchu;
- 04-O - choroby narządu wzroku;
- 05-R - upośledzenie narządu ruchu;
- 06-E - epilepsja;
- 07-S - choroby układu oddechowego i krążenia;
- 08-T - choroby układu pokarmowego;
- 09-M - choroby układu moczowo- płciowego;
- 10-N - choroby neurologiczne;
- 11-I - inne, w tym schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego.;
12-C – całościowe zaburzenia rozwojowe.

KTO WYDAJE ORZECZENIE O STOPNIU NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

Orzeczenie wydaje powiatowy (miejski) zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności, a w drugiej instancji (czyli jeśli jesteśmy niezadowoleni z orzeczenia i składamy odwołanie) wojewódzki zespół.

W orzeczeniu powinny być zawarte wskazania dotyczące m.in.: odpowiedniego zatrudnienia (np. w zakładzie aktywności zawodowej), szkoleń, uczestnictwa w terapii zajęciowej, uprawnień drogowych niepełnosprawnego kierowcy.

Wskazania w orzeczeniu

Orzeczenie Powiatowego Zespołu poza ustaleniem niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, zawiera wskazania dotyczące:

•          odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości danej osoby;

•          szkolenia, w tym specjalistycznego;

•          zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej;

•          uczestnictwa w terapii zajęciowej;

•          konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby;

•          korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki;

•          konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji;

•          konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji;

•          spełniania przez osobę niepełnosprawną przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;

•          stwierdzenia, że niepełnosprawność osoby wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju.

                Wydanie orzeczenia nie wyklucza możliwości wykonywania pracy!

•          Podjęcie pracy może nastąpić:
- w warunkach chronionych, przede wszystkim w zakładzie pracy chronionej,
- na tzw. otwartym rynku pracy (u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej), w przypadku uzyskania pozytywnej opinii Państwowej Inspekcji Pracy o przystosowaniu przez pracodawcę stanowiska pracy,
- w formie telepracy.

PODSTAWOWE UPRAWNIENIA I ULGI

1. Pomoc w załatwianiu różnych spraw. (korzystanie z praw wyborczych, załatwianie spraw poza kolejnością);
2. Ulgi na przejazdy (Ustawa z 20 czerwca 1992 o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, os. niepełnosprawnym przysługują zniżki w przejazdach kolejowych i autobusowych). Prawo do w/w ulg trzeba udokumentować;
3. Parkowanie (karta parkingowa) – aby otrzymać kartę parkingową , wymagany jest znaczny, umiarkowany, lub lekki stopień niepełnosprawności z symbolem niepełn. z kodu R lub N lub na podstawie orzeczenia równoważnego.

4.       Ulgi pocztowe (bezpłatna usługa doręczania listów, paczek i przekazów bezpośrednio do domu. Listonosz powinien przyjąć zwykły opłacony list i wrzucić go do skrzynki) usługa dla osób niewidomych i ze schorzeniem narządu ruchu

5.       Usługi telekomunikacyjne – rabaty w opłatach za usługi Telekomunikacji Polskiej (50% ceny za przyłączenie i 50% w miesięcznym abonamencie) dla osób ze znacznym stopniem niepełn. z tytułu uszkaodzenia wzroku albo ze znacznym i umiarkowanym stopniem z tytułu uszkodzenia słuchu lub mowy

4. Zwolnienie z abonamentu za używanie odbiorników radiowych i telewizyjnych – dla znacznego stopnia niepełn., a także osób niesłyszących oraz niewidomych)

7. Ulgowe bilety do muzeów
8. Zniżka w opłatach paszportowych (ulgowa opłata wynosi 50 % stawki).
9. Ulgi w podatku dochodowym. Osoba niepełn. lub utrzymująca os. niepełnosprawną może odliczyć wydatki na:

a)      adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności

b)      przystosowanie pojazdów do potrzeb wynikających z niepełn.

c)       zakup i naprawę indywid. sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających czynności życiowe stosownie do potrzeb wynikających z niepełn. z wyjątkiem sprzętu agd  

Warunki niezbędne do dokonania odliczeń od dochodu:

•          Posiadanie dokumentu potwierdzającego niepełnosprawność

•          Posiadanie dowodów poniesionych wydatków, np. faktur VAT, rachunków

Nie dotyczy to wydatków na:

•          Używanie samochodu osób. ( I i II grupa oraz rodzice dzieci niepełn.) do potrzeb związanych z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.

                Uwaga! Niektóre urzędy żądają udokumentowania

•          Opłacenie przewodników os. niewidomych I i II gr. oraz osób niepełn. z tytułu narządu ruchu z I gr.

•          Utrzymanie przez niewidomych (I i II gr.) psa przewodnika

               

Świadczenia

ŚWIADCZENIA OPIEKUŃCZE

Świadczenia o charakterze pieniężnym w związku z niepełnosprawnością dziecka

ZASIŁEK  PIELĘGNACYJNY

Zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia osobie niepełnosprawnej opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje rodzicom, opiekunom prawnym, opiekunom faktycznym dziecka do ukończenia przez dziecko 18. roku życia.

Po osiągnięciu przez dziecko pełnoletniości (jeśli nie jest całkowicie ubezwłasnowolnione) w celu kontynuacji wypłaty świadczenia musi ono złożyć wniosek osobiście lub za pośrednictwem osoby upoważnionej (osoba składająca wniosek w imieniu wnioskodawcy jest zobowiązana okazać upoważnienie osoby do złożenia wniosku w jej imieniu).

Brak kryterium dochodowego.

Świadczeniobiorcy, którzy uzyskali pierwszy raz orzeczenie o niepełnosprawności, otrzymują zasiłek pielęgnacyjny od tego miesiąca, w którym został złożony wniosek o orzeczenie niepełnosprawności.

Warunkiem koniecznym jest jednak, aby złożyć wniosek o zasiłek pielęgnacyjny w czasie do trzech miesięcy od wydania orzeczenia o niepełnosprawności.

Przy drugim i następnym orzeczeniu, zasiłek jest wypłacany od początku miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym minął termin ważności poprzedniego orzeczenia.  Dzieje się tak w sytuacji, gdy dana osoba wnioskowała o ustalenie niepełnosprawności terminie miesiąca od dnia utraty ważności poprzedniego orzeczenia oraz prawa do zasiłku pielęgnacyjnego w terminie trzech miesięcy od dnia wydania orzeczenia.

WYMAGANIA PRAWNE DO OTRZYMANIA  ZASIŁKU

WYMAGANE DOKUMENTY:

•          kopia dowodu osobistego, aktualne potwierdzenie zameldowania stałego - w przypadku osób pełnoletnich,

•          skrócony/pełny odpis aktu urodzenia w przypadku osób niepełnoletnich,

•          orzeczenie o niepełnosprawności albo

•          orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniem, że niepełnosprawność powstała przed ukończeniem 21 roku życia lub orzeczenie ZUS o całkowitej niezdolności do pracy ze wskazaniem daty powstania niezdolności lub orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów albo

•          orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub orzeczenie ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji lub orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów.

Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:

•          niepełnosprawnemu dziecku,

•          osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,

•          osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia,

•          osobie, która ukończyła 75 rok życia.      

•          osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego,

•          osobie przebywającej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie (oznacza to dom pomocy społecznej, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, a także szkołę wojskową lub inną szkołę zapewniającą nieodpłatnie pełne utrzymanie, w tym wyżywienie, zakwaterowanie i umundurowanie).

ŚWIADCZENIE PIELĘGNACYJNE

•          Świadczenie pielęgnacyjne przyznawane jest z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub z innej pracy zarobkowej krewnym w linii prostej oraz rodzeństwu, w tym także rodzinie zastępczej spokrewnionej z dzieckiem, albo opiekunowi faktycznemu dziecka. Dzieje się tak wtedy, gdy dana osoba nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, bądź rezygnuje z tego typu aktywności, w celu sprawowania opieki nad:

•          dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności, które wymaga stałej lub długotrwałej  opieki bądź pomocy drugiej osoby, w wyniku znacznie ograniczonej możliwości samodzielnej egzystencji oraz w związku z absolutną koniecznością stałego współudziału  opiekuna dziecka w codziennym procesie leczenia, rehabilitacji, edukacji etc

•          osobą o udokumentowanym, znacznym stopniu niepełnosprawności.

•          Świadczenie pielęgnacyjne przyznaje się na okres ważności orzeczenia o niepełnosprawności ze wskazaniami lub orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności.

TERMIN I SPOSÓB ZAŁATWIANIA

•          Postępowanie w sprawie przyznawania świadczeń rodzinnych kończy się wydaniem decyzji administracyjnej w terminie 30 dni od daty złożenia poprawnie wypełnionego i z pełną dokumentacją wniosku. Od decyzji przysługuje stronie prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od daty jej otrzymania. Odwołanie wnosi się za pośrednictwem Ośrodka Pomocy Społecznej.

WYMAGANE DOKUMENTY:

•          orzeczenie o niepełnosprawności albo o znacznym stopniu niepełnosprawności dziecka,

•          uwierzytelnioną kopię dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne,

•          zaświadczenie specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, w przypadku umieszczenia w nim dziecka, o niekorzystaniu w nim z całodobowej opieki, oraz inne dokumenty wymagane przez organ.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje jeśli:

•          osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty socjalnej, zasiłku stałego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,

•          osoba w rodzinie ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury na to dziecko,

•          osoba w rodzinie ma prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo do świadczenia pielęgnacyjnego na to lub inne dziecko w rodzinie,

•          osoba wymagająca opieki została umieszczona w rodzinie zastępczej w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym i korzysta w nim z całodobowej opieki albo w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji przebywa, w placówce zapewniającej całodobową opiekę przez co najmniej 5 dni w tygodniu z wyjątkiem zakładów opieki zdrowotnej,

•          osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim.

•          Niektóre świadczenia o charakterze pieniężnym

•          Świadczenia o charakterze pieniężnym
w związku z niepełnosprawnością dziecka (c.d.)

•          Ulgi na przejazdy PKP i PKS

•          Ulgi na przejazdy PKP i PKS (c.d.)

ORZECZNICTWO RENTOWE - O NIEZDOLNOŚCI DO PRACY

PODSTAWA PRAWNA - ustawa z dn. 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353 z późn. zm.)

Obok orzecznictwa o niepełnosprawności funkcjonuje dla celów rentowych tzw. orzecznictwo o niezdolności do pracy.

•          Prowadzone jest przez lekarzy orzeczników oraz komisje lekarskie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Lekarz orzecznik ZUS orzeka o częściowej, bądź całkowitej niezdolności do pracy, a także o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Od takiego orzeczenia przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS.

•           Orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy nie oznacza, iż osoba taka nie może pracować. Jest to wyłącznie określenie, oznaczające iż występuje przesłanka do przyznania renty, ponieważ na tyle pogorszył się stan zdrowia danej osoby, że wpływa na jej zdolność do pracy.

RODZAJE ORZECZEŃ KOMISJI ZUS

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS (komisji) o:

•          całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji traktowane są na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,

•          całkowitej niezdolności do pracy jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,

•          częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

•          Takie same zasady obowiązują w stosunku do innych odpowiednich orzeczeń, w tym wydanych przez komisje do spraw zatrudnienia i inwalidztwa, tj. orzeczeń o I, II i III grupie inwalidztwa.

Orzecznictwo rentowe prowadzą także, oprócz ZUS, inne instytucje: lekarze rzeczoznawcy i komisje lekarskie Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), komisje lekarskie podległe MON lub ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

•          Zrównanie różnych systemów orzecznictwa i orzeczeń nie obejmuje uprawnień rentowych. Prawo do renty uzyskuje się wyłącznie na podstawie orzeczeń o niezdolności do pracy (lub starszych: o zaliczeniu do grupy inwalidzkiej), po spełnieniu dodatkowych warunków. Jednak, jeśli chodzi o uprawnienia dotyczące rynku pracy, zatrudniania i dostępu do rehabilitacji – czyli tematy opisane w dalszej części opracowania – wymienione wcześniej rodzaje orzeczeń traktuje się równorzędnie.

WARUNKI UZYSKANIA RENTY

Renta przysługuje osobie, która spełnia łącznie następujące warunki:

1.       Jest całkowicie lub częściowo niezdolna do pracy (orzeczenie ZUS);

2. Ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;
3. Niezdolność powstała w okresach składkowych lub nieskładkowych określonych ustawą albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Warunek posiadania okresu składkowego i nieskładkowego jest spełniony, gdy wyniósł on łącznie nie mniej niż:

-  1 rok – jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 r. ż.

-  2 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku 20 - 22 lat

-  3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku 22 - 25 lat

-  4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku 25 - 30 lat

-  5lat   -  jeżeli niezdolność do pracy powstała po 30 r. ż.

Orzekanie o niezdolności do pracy ZUS

1. Złożenie wniosku o rentę – w najbliższym oddziale ZUS.
2. Badanie i decyzja lekarza orzecznika ZUS 
3.  Decyzja ZUS oraz tryb odwoławczy
4. Wniosek o rentę
5. Odwołanie do Komisji Lekarskiej za  pośrednictwem oddziału ZUS, który wydał decyzję w I instancji
6. Komisja odwoławcza i decyzja Komisji ZUS (ewentualnie tryb odwoławczy)
7. Wniosek do Sądu i decyzja Sądu  (ewentualnie tryb odwoławczy)
8. W ciągu 7 dni od ogłoszenia wyroku zwrócenie się o  doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem
9. W ciągu 14 dni wniesienie apelacji do sądu apelacyjnego za pośrednictwem sądu okręgowego.

Prawa osób niepełnosprawnych

Karta Praw Osób Niepełnosprawnych – uchwalona przez Sejm RP w 1997r.

Osoby niepełnosprawne mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji.

Prawo do dostępu do opieki medycznej i rehabilitacji,

Nauki w szkołach wspólnie z osobami sprawnymi oraz pełnego uczestnictwa w życiu publicznym.

Karta Praw Osób Niepełnosprawnych poza aspektem społecznym miała na celu niwelowanie barier, na jakie napotykają osoby niepełnosprawne.

Niepełnosprawność jest tytułem do korzystania z licznych ulg i uprawnień

Zaproszenie

 ZAPRASZAMY

CHĘTNYCH RODZICÓW  

 NA

INNOWACYJNE SPOTKANIE WARSZTATOWE

„COACHING PARENTINGOWY 

– PUŁAPKI

I DOBRODZIEJSTWA ŚWIATA PARAGRAFÓW”

27. marca  2014r. (czwartek)

godz. 9.00; sala 32 (internat)

Decoupage w zespole edukacyjno - terapeutycznym

RÓŻNOŚCI NA WIELKANOC

Pisanki wykonane przez uczniów zet"c"

Prace wykonane przez rodziców podczas zajęć warsztatowych